Dzieje się wciąż. Kultura płonąca językiem

Eseje zebrane w niniejszym tomie powstawały w różnym czasie. Są reakcją na konkretne wydarzenia czy zaobserwowane procesy społeczne i kulturowe. Stanowią, a w każdym razie trudno nie odnieść takiego wrażenia, kolejną odsłonę twórczej wrażliwości ich Autorki. Z jednej strony poruszają tematy, które zewsząd nas osaczają (myślę, że nie przesadzam - zwłaszcza w kontekście przywołanej tu napaści Rosji na Ukrainę), a z drugiej - pozbawione są takiego ciężaru, co nie oznacza, że brak im istotności! Dotykają bowiem „metafizyki codzienności", wysuwając na pierwszy plan rozważania odnoszące się do sposobu przesypywania „przez sito własnej niedoskonałości wielkość i szlachetność własnych doznań" (to na przykładzie twórczości Anny Świrszczyńskiej, której liryki, zdaniem Marii Fraszewskiej, „edukują nas współczesnych, rozbitych na kawałki, i zapraszają do nawiązania współpracy").
Należy też zauważyć, że poszczególne odsłony pomieszczonych w zbiorze „refleksji zagajanych eseistycznie" brzmią tak, jakby wyszły spod pióra nie tylko literatki, ale i badaczki literatury czy socjolożki, której wykłady są efektem głębszego zastanowienia się nad poruszanymi zagadnieniami, nie stroniąc przy tym od analiz właściwych psychologii.
Tomasz Ratajczak