Filozoficznym traktem - Nowa Kosmologia. Wszechświat grawitacji dualnej. Tom 3

Książka ta jest owocem prawie trzydziestu lat samotniczej pracy badawczej, wspartej przez samokształcenie uzupełniające systematyczne studia (Uniwersytet Poznański). To dzieło unikalne, to książka niekonwencjonalna, a w swej wymowie sensacyjna, w pełnym tego słowa znaczeniu. Z różnych powodów. Już pierwsze dwa tomy zapowiadały coś nieoczekiwanego dla przywykłych do tradycyjnej mainstreamowej narracji naukowej, do doktryn żyjących własnym życiem.

To książka o Wszechświecie inna niż wszystko, co kiedykolwiek napisano.

Uzmysłowienie treści i istoty zasady kosmologicznej (tom pierwszy) oraz uświadomienie istnienia dualności grawitacji, w myśl ustaleń drugiego tomu, pozwala na inne spojrzenie, pozwala na inne modelowanie Wszechświata jako całości, pozwala na inną kosmologię. Pozwala też na zupełnie nowy wgląd filozoficzny w istotę bytu materialnego i jego poznawalność.

Tu przeżyjemy „katastrofę horyzontalną", a dzięki temu poznamy Wszechświat oscylujący na każdym etapie jego zmian (także podczas kontrakcji), poznamy ekspansję Wszechświata jako bytu nielokalnego. W nim m.in. nie będzie miejsca dla ciemnej energii. Dowiemy się też, co stanowi o topologii Wszechświata. A wszystko to w wyniku rozważań opierających się na faktach, na obserwacji.

Dzieło to bardzo zaskoczy ludzi nauki - prędzej czy później także oni zdecydują się to czytać. „Czy jeden człowiek jest w stanie dokonać tego wszystkiego sam?" Czy może zbudować od podstaw alternatywną, spójną wewnętrznie wizję Wszechświata, wizję falsyfikowalną, odpowiadającą z łatwością na wiele pytań, na które dziś nauka nie ma odpowiedzi? Okazuje się, że tak. Mało tego. Są tam też pytania, których jeszcze nie zadano. Na część z nich autor odpowiada w sposób przekonujący. Nie chodzi więc tu o tani chwyt reklamowy. To wszystko, wysłowione powyżej, jest prawdą, nawet jeśli odstrasza profesjonalistów. A jednak krytyka z ich strony (uzasadniona i wsparta faktami empirycznymi, a nie jedynie interpretacją teorii) byłaby bardzo pożądana.

To rzecz wielce inspirująca, to wyzwanie nie tylko dla ludzi nauki.

Choć jest to dzieło naukowe o cechach rozprawy filozoficznej, napisane jest językiem popularnym i dostępne jest dla ogółu zainteresowanych nauką, w tym dla ludzi młodych. To walor - przy pełnym zachowaniu głębi filozoficznej refleksji.

Cechuje książkę swoisty język narracji, humor, sentencjonalność, niekiedy ostra w swej wymowie publicystyka dotycząca problemów współczesności.

Autor jest pisarzem naukowym (14 książek), fizykiem, nauczycielem, wykładowcą. Zajmuje się podstawami fizyki i filozoficznymi aspektami badań naukowych.

Emeryt, już sporo lat.