Piszą, więc żyją

Zbiór esejów i felietonów tworzonych przez ukraińskich pisarzy przez sto kolejnych dni od wybuchu wojny na Ukrainie. Intelektualny zapis wojennych przeżyć, analiza emocji,próba zrozumienia, trwały ślad koszmarnej rzeczywistości pozostawiony w języku. Świadectwo, które pogłębia intelektualnie te niezwykle trudne doświadczenia. Szansa, by współodczuwać z tym, przez co przechodzą nasi najbliżsi sąsiedzi. Przejmujące głosy cenionych autorów (Jurija Andruchowycza, Sofiji Andruchowycz, Kateryny Babkiny, Ołeksandra Bojczenki, Andrija Bondara, Ołeksandra Irwancia, Andrija Lubki, Wasyla Machny, Romana Małynowskiego, Tarasa Prochaśki, Mykoły Riabczuka, Ostapa Sływynskiego, Jurija Wynnyczuka) w debacie nad aktualną sytuacją, przybliżające złożoność losu narodu ukraińskiego. Jedna z najbardziej osobistych pisarskich wypowiedzi Bohdana Zadury, choć poza tytułem i wstępem nie ma w niej ani jednego jego słowa.