Diagnostyka weterynaryjna

Diagnostyka jest podstawową częścią wielu dyscyplin klinicznych. Obejmuje ona planowe badanie zwierzęcia, uwzględniające jego stan obecny i w powiązaniu z wiedzą i doświadczeniem badającego pozwala postawić rozpoznanie oraz ustalić dalsze postępowanie lekarsko-weterynaryjne.

Już w starożytności wykorzystywano metody diagnostyczne. W starożytnym Egipcie i Mezopotamii pierwsi lekarze diagnozowali i zalecali leczenie oparte przede wszystkim na obserwacji objawów klinicznych. Stosowano również badania dotykowe i osłuchowe. Pod koniec średniowiecza lekarze rutynowo wykonywali uroskopię, czyli rozpoznawanie chorób układu moczowo-płciowego na podstawie wyglądu moczu. Starożytni Grecy przypisywali wszystkie choroby zaburzeniom płynów ciała: krwi, żółci, śluzu i czarnej żółci (humorów).

Dobre rozpoznanie podstawą dobrego leczenia (Bene dignoscitur, bene curatur) - mówili antyczni medycy. Lekarze zatem muszą zastosować wszelkie dostępne metody diagnostyczne, aby dokonać prawidłowej diagnozy i wybrać właściwą terapię.

• Autorzy: Małgorzata Respond
• Format: 16.5x23.5cm
• Objętość: 224
• Oprawa: Miękka
• Rok wydania: 2021
• Tłumacze: Kwinto Krystyna
• Wydawca: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne